Στις 21 Μαρτίου του 1960 η αστυνομία της ρατσιστικής Νοτίου Αφρικής πυροβόλησε εν ψυχρώ κατά μιας διαδήλωσης φοιτητών στην πόλη Σάρπβιλ, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 70 άνθρωποι. Οι νεαροί διαδηλωτές διαμαρτύρονταν ειρηνικά κατά των νόμων του απαρτχάιντ, που είχε επιβάλλει το καθεστώς της λευκής μειοψηφίας στη χώρα, εφαρμόζοντας τη θεωρία της ανισότητας ανάμεσα στις φυλές. 
Παιδί δέκα χρόνων χτυπήθηκε από αυτοκίνητο στη Θεσσαλονίκη, προσπαθώντας να καθαρίσει τζάμια αυτοκινήτων. Μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο, όπου πέθανε έπειτα από μία βδομάδα, χωρίς να το αναζητήσει κανείς. Σε άλλες περιπτώσεις ανάπηρα παιδιά πουλήθηκαν από τους γονείς τους σε αδίστακτους δουλεμπόρους, ενώ υπάρχουν καταγγελίες ότι σε περιοχή της ορεινής Ναυπακτίας οι ίδιοι οι γονείς καίνε ή ακρωτηριάζουν τα παιδιά τους, ως «επένδυση!».
Μετά τον σεισμό της 7ης Σεπτεμβρίου 1999, στην Αττική, εκατοντάδες κτίρια κρίθηκαν ακατάλληλα για διαμονή και χιλιάδες άνθρωποι βρέθηκαν κυριολεκτικά στο δρόμο. Η πολιτεία αποφάσισε την προσωρινή στέγασή τους σε λυόμενους μεταλλικούς οικίσκους, τα περίφημα κοντέινερς, που από τότε παραμένουν μέχρι και σήμερα στους διαμορφωμένους οικισμούς.
Είναι μαθητής της Β' Λυκείου. Βραβεύθηκε σε διαγωνισμό της Μαθηματικής Εταιρίας, αλλά δεν παρέλαβε ο ίδιος το βραβείο επειδή ζει και σπουδάζει μέσα στις φυλακές Αυλώνα.Είναι 21 ετών, προέρχεται από χώρα του ανατολικού μπλοκ και είναι στη φυλακή. 
Μιλώντας στο Αθηναϊκό Πρακτορείο, η εισαγγελέας ανηλίκων, Ελένη Σκεπαρνιά, σημειώνει ότι «η εγκληματικότητα των ανηλίκων και στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια αυξάνεται, αν και εξακολουθεί να βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες», καθώς και ότι το φαινόμενο είναι αναμενόμενο και σχετίζεται με την εξάπλωση της φτώχειας, την αύξηση της ανεργίας και της διάδοσης των ναρκωτικών.
Ο Δημήτρης Τσάτσος στο βιβλίο του (1993) <<Αμφισβήτηση>> προσπάθησε να αποσαφηνίσει την συγκεκριμένη έννοια .Την αμφισβήτηση την θεώρησε μια επώδυνη υπόθεση. Στην πραγματικότητα η αμφισβήτηση είναι η μη παραδοχή του κύρους ή της αξίας που έχει κάποιος κοινωνικός ή πολιτικός θεσμός, ιδεολογία ,γνώση ,πρόσωπο ή έργο. Ωστόσο ,πολλές φορές, μπορεί να μην έχει την μορφή μιας απλής έκφρασης διαφωνίας αλλά να πάρει πιο ακραίες μορφές. Μπορεί να οδηγηθούμε στην απόρριψη, το μηδενισμό και τη ρήξη έως και τον φανατισμό. 
